حکم 7 سال زندان تعلیقی برای 3نفر از اعضای هیات مدیره ی کانون صنفی معلمان تهران

این 7سال که بطور نسبتا عادلانه ای بین 3 نفر تقسیم شده است،کمتر جای گله گذاری و دلخوری برای آنان پیش اورده است، اما محمد رضا رضایی گرکانی برنده ی 3 سال از این 7 سال شده است،او کمی از دیگران بیشتر سهم برده است. درحالیکه تلاش افتخار آمیز این 3 نفر در کانون نسبتا یکسان بوده است.محمدرضا امیدوار است،درسهام دیگر نیز اینگونه بهره مند شود. علیرضا اکبری افتخار 2 سال را نصیب خود کرده است. علیرضا اکبری پدر الهه اکبری است،همان شیر دختر 11 ساله ای که در جلوی سازمان آموزش وپرورش درسال 86 باسخنرانی کوتاه خود اشک 2000 نفرتجمع کننده را در آورد. وبا سخنان به حق خود بسیاری را به اندیشه وادار کرد. گویاالهه نتوانسته قاضی پرونده را راضی کند که پدرش بی گناه است. الهه در این سخنرانی 5-6دقیقه ای گفت: من همیشه با خودم فکر کرده ام که زندان جای آدمهای بد،آدمهای دزد وقاچاقچی و دروغگو و ریا کار است،اما با رفتن پدرم به زندان احساس دیگری به من دست داد ، و شگفت زده شدم زیرا پدرم مانندمعلمم فردبی گناهی است.چرا او وبسیاری ازهمکارانش به زندان رفته اند، نمیدانم ! اکنون 20 روز است من حتی یک کلام هم با پدرم حرف نزده ام و حتی صدایش را هم نشنیده ام،دلم برایش تنگ شده است.دوست داشتم ازاو بپرسم که چرا به زندان رفته است؟ مگر او معلم نبوده ؟ مگر زندان جای معلمان است؟ رسول بداقی هم به سهم خود از این لطف مسئولین برخوردار شده است،او 2سال ازاین 7 سال را باید به دوش بکشد. بداقی می گوید: این باعث افتخار من است که به خاطر حق و عدالت به زندان بروم. کاش شایستگی این را داشته باشم، که هرچه زودتر راهی زندان بشوم، من در بیرون از زندان احساس اسارت می کنم.بداقی می افزایدسهم زندان برای من از سهام عدالت شیرین تر است.