۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۵, سه‌شنبه

اعتصاب معلمان در مناطق کردنشین ایران

گزارش احمد اندریاری

روز دوشنبه‌ چهاردهم اردیبهشت ماه‌ در شهرهای سنندج،کرمانشاه‌،مریوان و سه‌قز، معلمان کرد برای احقاق حقوق خود دست به اعتصاب زدند.

معلمان کرد در شهر” سنندج” در تجمعی شرکت کردند و در پایان این تجمع قطعنامه ای قرائت گردید که‌ مندرجات قطعنامه‌ مورد تائید معلمین شرکت کنندکان در تجمع قرار گرفت.

بخشی از خواسته های مطرح شده در این قطعنامه عبارتند از:

1- فرهنگیان کردستان ضمن اعلام حمایت و پشتیبانی از تمام فرهنگیان ایران اجرای لایحه خدمات کشوری را از اهم مطالبات خود می دانند.

2- ما خواهان برسمیت شناخته شدن حق تشکل و اعتصاب برای فرهنگیان هستیم.

3- ایجاد هرسیستم آموزشی بدون حضور و مشارکت معلمان به عنوان متولیان اصلی آموزش در تصمیم سازی ها امکان پذیر نمی باشد، لذا مشارکت واقعی معلمان در تمام سطوح آموزش و پرورش خواسته ی ما فرهنگیان کردستان خواهد بود.

4- احیای فضای اعتماد میان معلمان و مسئولین فقط به بسته شدن پرونده ها ی مفتوح همکاران و لغو احکام صادره بستگی دارد. ما خواهان پایان دادن به فضای غیره فرهنگی درآموزش و پرورش هستیم و هر چه زودتر بدون هیچ قید و شرطی باید احکام صادره برای فعالان صنفی لغو شود.

5- با عنایت به اینکه سیستم قضای جمهوری اسلامی بیگناه بودن فرزاد کمانگر را مورد تأیید قرار داده است ما خواهان آزادی و بازگشت ایشان به میان خانواده ی معلمان کردستان هستیم.

6- با یاد آوری همکار در تبعید، اسکندر لطفی، خواستار لغو حکم تبعید ایشان هستیم.

7- ما نهادینه کردن نظام مدیریت انتخابی در مدارس و تسری آن به مدیران مناطق و استانی را خواستاریم.

8- ما خواستار توسعه آزادی بیان در آموزش و پرورش هستیم.

9- ما خواستار لغو حکم تبعید آقای جمال خوال از معلمان دلسوز سنه هستیم.

10- ما فرهنگیان کردستان پشتیبانی خود را از مطالبات صنفی کارگران، پرستاران، روزنامه نگاران و سایر اقشار جامعه اعلام می داریم.

در همین روز، معلمان کرماشانی نیز تجمعی اعتراضی برگزار کردند. حدود دویست نفر از معلمان کرماشان در سازمان آموزش و پرورش این شهر تجمع اعتراضی آرامی برگزار کردند. این تجمع در پاسخ به فراخوان کانون صنفی معلمان کشور و در اعتراض به عدم اجرای لایحه خدمات کشوری صورت پذیرفت.
اعتراض معلمان کرمانشاه‌ در حالی برگزار شد که در روزهای گذشته اعضای شورای مرکزی کانون صنفی در کرماشان تهدید و یا از اجرای تحصن و اعتراض منع شده بودند.

تجمع اعتراضی دوشنبه در کرمانشاه با حضور گسترده مأموران امنیتی و انتظامی انجام پذیرفت.

هم زمان بیش از پانصد معلم از مدارس شهر سقز نیز در برابر اداره آموزش و پرورش این شهر تجمع کردند.

مطالباتی که در این تجمع از سوی معلمان مطرح شد عبارت بودند از:

1- اصلاح سیستم آموزشی با توجه به وضعیت ملی، فرهنگی و زبانی مناطق مختلف ایران

2- اجرای اصول 15 و 19 قانون اساسی

3- ایجاد وضعیت بهتر برای دانش آموزان

4- بهتر نمودن وضعیت معلمان در چارچوب نظام هماهنگی خدمات کشوری

از سوی دیگر همزمان با سنندج و کرمانشاه‌، در مریوان نیز معلمان کرد تجمعی اعتراضی برگزار کردند.

روز دوشنبه چهارده ارديبهشت معلمين مريوان مقابل سازمان آموزش و پرورش اين شهر از ساعت 13 الي 15 تجمعی برگزار کردند.


احمد اندریاری
arezandaryari@gmail.com

بازداشتی های روز جهانی کارگر ممنوع الملاقات هستند

تغییر برای برابری - خانواده های بازداشت شدگان روز جهانی کارگر همچنان با جواب های ضد ونقیض مسئولین روبرو هستند. به گفته یکی از حاضران روبروی دادگاه انقلاب مسئولین به آنها اجازه ملاقات با مسئول پرونده ها را نمی دهند و فقط به دادن جواب های گمراه کننده اکتفا می کنند. او اضافه می کنند هر لحظه آنها را به تاریخ های نامعلوم ارجاع می دهند در حالی که بازجویی های بازداشت شدگان انجام شده و بازداشت بیش از این کاملا غیرقانونی است.

روزگذشته خانواده های بازداشت شدگان روز جهانی کارگر دو نامه تنظیم کردند یکی خطاب به قوه قضائیه و دیگری خطاب به دادسرای انقلاب اسلامی تهران. آنها در در نامه های خود ضمن رد هرگونه مجرم بودن اعضای خانواده شان خوستار آزادی بی قید وشرط آنها شدند. امروز هم جلوی دادستانی انقلاب جمع شدند و پلیس مجددا سعی کرد آنان را پراکنده کند و آنها را تهدید به بازداشت کرد. عده ای دیگر از آنهابرای ملاقات زنان بازداشتی - امروز روز ملاقات زندانیان زن بود -به اوین رفتند اما به آنها گفته شد به دستور قاضی حداد کلیه بازداشتی های روز کارگر ممنوع الملاقات هستند.

نیلوفر احمدپور همسر مسعود لقمان، روزنامه نگار ضمن اعتراض به بازداشت بی دلیل همسرش که او را روزنامه نگار و فعال فرهنگی معرفی می کند می گوید:همسرش وکیل ندارد ومسئولین هم تا آن لحظه به آنها هیچ پاسخ روشنی نداده اند. فقط می گویند خودمان با شما تماس می گیریم و حتی در مورد وثیقه هم صحبتی نکرده اند.

اکرم رحیم پور همسر جعفر عظیم زاده می گوید: جواب مشخصی نمی دهند. اول گفتند وثیقه پنجاه میلیونی بیاورید. حالا می گویند بازجویی هاشون تکمیل نشده است. او اضافه می کند که همسرش و دیگران هیچ گناهی نکرده اند که بازداشت شوند و باید بدون قید و شرط آزاد شوند.

مادر افسانه عظیم زاده یکی دیگر از بازداشت شدگان می گوید دخترش از بند عمومی زندان تماس گرفته و حالش هم خوب است. مسئولین پرونده هیچ پاسخی نمی دهند. حتی در مورد وثیقه هم صحبتی نکرده اند. او اضافه می کند پارک رفتن جرم نیست و بازداشت دخترش غیرقانونی است.

رزا فرج اللهی دختر مریم محسنی با تاکید بر اینکه مادرش حق تجمع در روز کارگر را به رسمیت می شناسد می گوید آنها مجرم نیستند بلکه از حقشان استفاده کرده اند. او اضافه می کند خانم منیژه محمدی وکیل خانم ها مریم محسنی و شاه نظری از بازداشت شدگان روز کارگر توانسته اند با مسئولین دادگاه انقلاب صحبت کنند. آنها قول داده اند تکلیف پرونده های همه بازداداشتی ها را روشن کنند اما الان به خانواده ها می گویند تا شنبه جوابی نمی دهیم و کسی هم آزاد نمی شود.

مادر امیر یعقوبعلی فعال دانشجویی و عضو کمپینضمن اعتراض به روند رسیدگی و عدم پاسخگویی مسئولین می گوید: در برخی سایت ها اعلام شده که پسرش عضو سندیکای شرکت واحد است در حالی که امیر دانشجو است و طبیعتا چون در این حرفه شاغل نیست نمی تواند عضو سندیکا باشد. اوبا اشاره به بی گناهی پسرش اظهار امیدواری کرد که هر چه زودتر آزاد شود.

گزارش هفتگی نقض حقوق بشر در ایران

فعالان حقوق بشر در ایران

نقض گسترده‌ی حقوق بشر در ایران این هفته رنگ و بوی خشونت‌آمیز و وسیع‌تری به خود گرفت. تجمع معلمان و کارگران هر دو به خشونت کشیده شد و دل‌آرا دارابی نوجوان متهم به قتل پس از شش سال زندانی بودن، اعدام شد. ده‌ها تن در این هفته بازداشت شدند، در حالی که هنوز از محل بازداشت بسیاری از آن‌ها خبری در دست نیست.

در روز هشتم اردیبهشت ماه در حالی که عده‌یی آن‌سوی مرزها دست به اعتصاب غذای نمادین در جهت حمایت از رکسانا صابری زده بودند، این‌سو و در داخل قضای حداد در مورد اعتصاب رکسانا صابری گفت «اصلا بحث اعتصاب غذا مطرح نيست و وی هيچ مشکل جسمانی ندارد.» و این در حالی بود که روز به روز وضعیت جسمانی رکسانا صابری رو به وخامت می‌گذاشت. اما در حالی که در تهران دانش‌جویان دانش‌گاه‌های تهران در اعتراض به روند غیر قانونی دانش‌جویان پلی‌تکنیکی روزه‌ی سیاسی خود را آغاز کرده‌ بودند، دورتر ادیب شاه ابراهیمی، دانش‌جوی ترم سوم کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل دانش‌گاه شهرضای اصفهان، به علت اصرار بر پیروی علنی از ‌آیین اهل حق، از دانش‌گاه محل تحصیل خود اخراج شد . هم‌چنین کانون صنفی معلمان اعلام کرد سجاد خاکساری در تجمع معلمان حق‌التدریسی مقابل مجلس به همراه تعداد دیگری از معلمان دستگیر شد. در مشهد مامورین وزارت اطلاعات به منزل علی عبادی از زندانیان سیاسی دهه‌ی60 رفته او و فرزندش را دستگیر و به نقطه‌ی نامعلومی منتقل کردند و در آخر این‌که سازمان عفو بين‌الملل هشدار داده است که يونس آقايان، از پيروان ِ اهل حق، در معرض خطر اعدام قريب‌الوقوع قرار دارد. يونس آقايان در حال حاضر به جرم «محاربه با خدا» در زندان اروميه به سرمی‌برد.


روز نهم اردیبهشت ماه از سوی مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران، با اعلام بی‌خبری از وضعیت وحدت دانا زندانی بهایی که چند روز قبل در شیراز بازداشت شده بود و اعتصاب سراسری معلمان آغاز شد. بالاتر از شیراز، در اصفهان یک زندانی به شمار بسیار زیاد اعدام در ایران پیوست. بیژن خلیلی، از بند افاغنه‌ی زندان مرکزی اصفهان صبح این روز بدون خبر دادن خانوده‌ی وی اعدام شد. اما در حالی‌که نیروی انتظامی به «گشت‌زنی» در اینترنت می‌پرداخت و هدف از این طرح را «شناسايي و برخورد با سايت‌هاي مستهجن و انواع سايت‌هايي كه به قصد كلاه‌برداري از مردم فعاليت مي‌كنند» اعلام می‌کرد، قضای حداد اتهامات سنگین و غیرقابل باوری را به دانش‌جویان بازداشتی که بیش از دو ماه است در سلول انفرادی به سر می‌برند، وارد کرد. «ارتباط با سازمان مجاهدین» و «کشف مواد مخدر و مشروبات الکلی» از آن دسته اتهاماتی بود که شاید خود قاضی حداد هم آن را باور نکرد، چه برسد به دیگران. این اتهامات با واکنش گسترده‌ی همه‌ی فعالین سیاسی و دانش‌جویی مواجه شد. به دنبال دستگيري سجاد خاكساري، شعبه‌ي دو دادگاه انقلاب، براي آزادي وی وثيقه‌ي 500 میلیون ریالی مطالبه كرد. اما در سمنان دو نفر از شهروندان بهایی سمنان به نام‌های نظام الدین فنائیان و یحیی هدایتی مورد سوء قصد قرار گرفتند، كه در هر دو مورد مهاجمین موتورسوار با پرتاب سنگ اقدام به شكستن شیشه‌های اتومبیل‌ها کرده و با ریختن مواد شیمیایی سعی در تخریب بدنه اتومبیل داشتند. پنج اتحادیه‌ی کارگری بین‌المللی در این روز قطع‌نامه‌یی برای آزادی فعالین کارگری در ایران صادر کردند. در این بیانه آن‌ها خواستار آزادی منصور اسانلو، ابراهیم مددی و فرزاد کمانگر شدند. هم‌چنین در این روز «مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران» با انتشار اطلاعیه‌یی نسبت به بی‌خبری از وضعیت محمدحسن فلاحیه‌زاده ابراز نگرانی کرد. و این روز در حالی پایان می‌گرفت که منصوره امیری همسر سعید درخشندی که هم‌اکنون سومین سال زندانی بودن خود را سپری می‌کند، از نهادها و گروه‌های حقوق‌بشری نسبت به آن‌چه که آن را وجود «تبعیض» در حمایت‌های حقوق‌بشری می‌داند، انتقاد کرد. او می‌گوید: « محکومیت همسر من سه ماه دیگر تمام می‌شود ولی دوست دارم نهادهای حقوق بشر بی‌طرفانه، صادقانه و خارج از هر گونه تقسیم‌بندی و مصلحت‌اندیشی به حمایت از فعالین و مبارزین ما بپردازند و خودی و غیر خودی نکنند. و از همه به صورت مساوی حمایت کنند.»

در دهم اردیبهشت ماه اعتصاب سراسری معلمان ادامه پیدا کرد و آن‌ها به خاطر گرفتن مطالبات خود در کلاس‌های درس حاضر نشدند. در دیگر خبر و در همدان محمد صیادی، دبیر سیاسی سابق انجمن اسلامی دانش‌جویان همدان (دانش‌گاه بوعلی سینا) براساس دومین پروند‌ی کمیته انضباطی به محرومیت از امکانات رفاهی و دانش‌جویی دانش‌گاه بوعلی سینا محکوم شد. کانون صنفی معلمان در این روز طی دیدار با کروبی خواستار آزادی فرزاد کمانگر شدند.


در یازدهم اردیبهشت ماه جمعی از فعالین دانش‌جویی انجمن‌های اسلامی شرق کشور به همراه اعضای «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» در شهر مشهد، در حمایت از دانش‌جویان بازداشتی امیر کبیر روزه سیاسی گرفتند. اما همان لحظه‌هایی که آنان روزه‌ی سیاسی خود را آغاز کرده بودند، در شمال کشور و در زندان رشت، دل آرا دارابی، دختر 23 ساله‌یی که در سن 17 ساله‌گی به اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود،‌ اعدام شد. اعدامی که با اعتراض‌های شدید داخلی و خارجی همراه شد. طبق گزارش “فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر” دست‌کم ۱۲۰ نفر تنها در دو ماه و نیم اول امسال در ایران اعدام شده‌اند. این روز که روز جهانی کارگر نیز بود، آبستن حوادث بسیاری شد که همه‌ی آن‌ها در راستای نقض حقوق‌بشر در ایران بود. تجمعات مختلف کارگری در کشور با مداخله‌ی نیروی انتظامی و ماموران امنیتی به خشونت کشیده شد و ده‌ها تن از فعالین کارگری بازداشت شدند؛ جعفر عظیم زاده (رييس هيئت مديره‌ی اتحاديه آزاد کارگران ايران)، منصور حیات غیبی (از اعضای هیات مدیره‌ی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه)، شاپور احسانی راد (نماینده‌ی اخراجی کارگران کارخانجات نورد و پروفیل ساوه)، بهزاد خباز، غلامرضا خانی، خانم ثقفی، مریم حاج محسن، پروانه قاسمیان، فاطمه شاه نظری، شریفه، محمد فرجی، فرج الله سعدی، محمد اشرفی، علی رضا تقفی ، محسن تقفی ، سعید مقدم،سعید یوزی،بهروز خباز، مریم محسنی، فایق کیخسروی و زانیار احمدی، نجما رنجبران، علی معدب، سعید سجودی، جمال سید علی، سیروس رهیاد، خمید قربانی، سید جواد موسوی (از فعالان دانشجویی) و یکزاد زنگنه، امیریعقوبعلی، کاوه مظفری ، پوریاپوشتاره، طاها ولی زاده (از فعالین چپ ) و علیرضا فیروزی (از اعضای مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران) بازداشت و به زندان اوین بند 240 منتقل شدند. در همین روز و در رودهن نیروی انتظامی با ورود به دانش‌گاه رودهن و ضرب و شتم دانش‌جویان وهتاکی به آنان، موجب اعتراض دانش‌جویان این دانش‌گاه شد. در خاوران و در ادامه‌ي تخریب گورستان خاوران که محل دفن کشتار 67 است، پیکرهای کشته‌شده‌گان از دل خاک بیرون آورده شد و به مکانی نامعلوم منتقل شد. در خبر دیگر صدیقه فلاحت زاده در شعبه 28 دادگاه انقلاب به 8 سال زندان محکوم شد. وی روز 26 بهمن ماه دستگیر و به سلول‌های انفرادی بند 209 منتقل شده بود. هم‌چنین مسعود لقمان روزنامه‌نگار آزاد و سردبیر وب‌سایت روزنامک، پس از مضروب شدن توسط نیروهای امنیتی، بازداشت شد.

در دوازدهم اردیبهشت ماه خانواده‌های ده‌ها تن از بازداشت‌شده‌گان مراسم روز کارگر در مقابل دادگاه انقلاب تهران تجمع کردند و خواستار آزادی آنها شدند. در این روز کميسيون آمريکايی آزادی بين‌المللی مذهب، در گزارش سالانه‌ی خود از نقض سازمان یافته آزادی‌های مذهبی در ايران انتقاد کرد. در بخشی از گزارش آن‌ها آمده: «طی چند سال گذشته کارنامه ضعيف آزادی‌های مذهبی در ايران رو به وخامت نهاده است به ويژه برای اقليت‌های مذهبی مانند بهائيان، دراويش و مسيحيان.» هم‌چنین جمعی از مدافعان حقوق کودک و فعالان جنبش «لغو کار کودک در ایران» با صدور بیانیه‌یی به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر، خواستار ممنوعیت کار کودکان شدند. «اعلام جرم علیه همه‌ی اشکال کار کودکان» از مهم‌ترین خواسته‌های عنوان شده در این بیانیه است. مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران به مناسبت روز معلم طی بیانیه‌یی خواستار لغو حکم اعدام فرزاد کمانگر و آزادی هر چه سریع‌تر وی شد و در آخر این‌که پروانه اسانلو همسر منصور اسانلو با اشاره به وضعیت جسمانی بد وی خواستار آزادی وی شد.


در سیزدهم اردیبهشت ماه اتحادیه‌ي اروپا اجرای حکم اعدام دل‌آرا دارابی را محکوم کرد. نیروی انتظامی در ادامه‌ی طر‌ح‌های مختلف امنیت اجتماعی خود از پاک‌سازی خانه‌های مجردی که به زعم خودشان "لانه‌ي فساد" است، خبر داد. خبرهای منتشر شده از وضعیت بد منصور رادپور با تحمل 130 روز سلول انفرادی خبر دادند. جامعه‌ی بین المللی حقوق بشر دو زن جوان مسیحی را که در زندان اوین به سر می‌برند، به عنوان «زندانیان ماه مه» انتخاب کرده و افکار عمومی را به حمایت از آنان فرا خواندند. مریم رستم‌پور و مرضیه امیرزاده اسماعیل‌آباد که روز پنجم ماه مارس سال جاری در تهران دستگیر شده و با ۲۷ زن دیگر در سلولی در زندان اوین به سر می‌برند. آن‌ها متهم شده‌اند که «امنیت کشور را به خطر انداخته، در نشست‌های غیر قانونی مسیحیان شرکت کرده و کتاب مقدس را پخش کرده‌اند.» در حالی که رکسانا صابری هم‌چنان در اعتصاب غذا است و از محمدحسین فلاحیه‌زاده هیچ خبری در دست نیست جمعی از روزنامه‌نگاران و وب نگاران ایرانی در ۱۳ اردیبشت ماه، روز جهانی آزادی مطبوعات، با انتشار بیانیه‌یی، سوء استفاده از خبرنگاران را در بازی های سیاسی محکوم کردند. دیگر این‌که خانواده‌ی آیت الله بروجردی، روحانی زندانی به صورت تلفنی از سوی افراد نامشخص مورد تهدید قرار گرفتند. در این روز مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران از شکنجه و ضرب و شتم تعدادی از زندانیان رجایی شهر هم‌چون صلاح‌الدین جعفری خبر داد. دیگر این‌که علی عید نصیری پناه‌جوی اهوازی در تاریخ 27/4/2009 در عراق توسط نیروهای برون مرزی امنیتی در این کشور با هم‌کاری عده‌یی از کارکنان وزارت کشور عراق ربوده و به ایران منتقل شد و در آخر این‌که سیدرضا اطهرنیا 32 ساله به جرم قاچاق مواد مخدر صبح این روز در زندان اردبیل به دار آویخته شد.


در آخرین روز و در چهاردهم اردیبهشت ماه قشقاوی سخن‌گوی وزارت خارجه در حالی‌که دستگاه قضایی ایران رکسانا صابری را به 8 سال حبس محکوم کرده گفت که او یک ایرانی است و از مجامع بین المللی خواست که به حکم او اعتراضی نکنند! باز هم در ادامه‌ی طرح‌های مختلف امنیت اجتماعی، نیروی انتظامی برای کسبه‌ی لاله‌زار تهران مشکل‌‌ساز شد و آن‌ها در اعتراض به این حرکت نیروی انتظامی مغازه‌های خود را به نشانه‌ی اعتراض بستند. سر آخر نیروی انتظامی مجبور به عقب‌نشینی از یکی دیگر از طرح‌های مشکل‌ساز خود برای شهروندان شد. پایین‌تر از تهران زندانی مصطفی کیانی 28 ساله از بند 4 زندان مرکزی اصفهان که 2 سال است در این زندان به‌سر می‌برد، جهت اجرای حکم اعدام به سلول‌های انفرادی منتقل شد. هم‌چنین خبرها از اعدام قریب‌الوقوع دو زندانی نوجوان به نام‌های صفر انگوتی و امیر خالقی حکایت کردند. نیروی انتظامی در این روز از برگزاری تجمع معلمان نیز جلوگیری به عمل آورد و چندین تن از آنان را بازداشت کرد. رسول بداقی سخن‌گوی کانون صنفی معلمان تهران از اعضای مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران از جمله بازداشت شده‌گان این روز است. در این روز حدود200 نفر از معلمان کرمانشاه در سازمان آموزش و پرورش این شهر تجمع اعتراضی آرامی را برگزار کردند. اعتراض معلمان کرمانشاه در حالی برگزار شد که در روزهای گذشته اعضای شورای مرکزی کانون صنفی در کرمانشاه تهدید و یا از اجرای تحصن و اعتراض منع شده بودند. پارلمان اروپا نیر روز دوشنبه از جمهورى اسلامى ايران خواست تا «بدون قيد و شرط» ركسانا صابرى، خبرنگار ايرانى – آمريكايى را آزاد كند و در آخرین خبر هفته این‌که وضعیت وحدت دانا زندانی بهایی در زندان شیراز وخیم گزارش شده است.

۱۳۸۷ بهمن ۲۹, سه‌شنبه

نوجوانی در آستانه اعدام ‏پس از یازده سال زندان

خبرنامه امیرکبیر: رحیم احمدی کمال آبادی‎ ‎به خاطر جرمی که در ۱۵ سالگی مرتکب شده است، پس از تحمل یازده سال زندان، در معرض ‏اجرای حکم اعدام قرار گرفته است.‏

رحیم، در مورد قتلی که مرتکب شده، خودش به نیروی انتظامی مراجعه و اعتراف کرده است. طبق این اعتراف، او در ‏پانزده سالگی پس از یک دعوای خیابانی با چهار نفر که یکی از آنها رضا ز‏‎. ‎بوده درگیر می شود. او پس از چندی در ‏محله دیگری دوباره به دام آنها گرفتار می شود و این بار او را به اجبار به خانه یکی از ایشان می برند. بنا به گفته های ‏رحیم در این دعوای چند نفره علیه او، یکی از حاضران به نام حسین چاقویی به همراه داشت‏ و فرد دیگر به نام رضا ‏چوب. رحیم در حین دعوا چاقو را از دست حسین می گیرد و در رضا در حالی که چرخیده و خودش را به سمت او به قصد ‏زدن پرت کرده، چاقو در سینه اش فرو می رود. ‏

در گزارش پزشکی قانونی این قتل، علت مرگ، شوک ناشی از خونریزی شدید به دلیل اصابت جسم برنده به ریه چپ ‏مقتول عنوان شده است. ‏

محمد مصطفایی، وکیل رحیم، موکلش را مسستحق اعدام نمی داند و درباره پرونده او می گوید: آقای احمدی کمال آبادی به ‏دلیل احساس مسوولیت و عذاب وجدان، صادقانه رفتار کرده و خودش را در شب حادثه به عنوان قاتل به پلیس معرفی و ‏قتل را به گردن گرفته است. اما همچنین بصراحت گفته است که این عمل را عمدی انجام نداده و صرفا جنبه دفاعی داشته ‏است. ولی متاسفانه دادگاه کیفری استان فارس با استناد به بند ب ماذه ۲۰۶ قانون مجازات اسلامی، عمل را که نوعا کشنده ‏بوده از مصادیق قتل عمد به حساب آورده است. ‏

با وجود تجدید نظرخواهی، این رای در شعبه ۳۷ دیوانعالی کشور تایید و حکم قصاص رحیم احمدی کمال آبادی در آبان ماه ‏سال۸۶ تایید شد. ‏

وکیل رحیم، اقدام موکلش را دفاع مشروع دانسته و معتقد است: در هنگام وقوع جرم، رحیم از سوی مهاجمان با چوب و ‏لگد، مورد حمله قرار گرفته بود. در آن زمان دسترسی به قوای دولتی نداشت و امکان فرار نیز مهیا نبود. بنابراین تنها راه ‏ممکن برای حفظ جانش را دفاع می دانست. از سویی، پزشکی قانونی نسبت به رشد عقلانی رحیم اظهار نظری نکرده ‏است. چگونگی اصابت چاقو به بدن مقتول نیز محرز نشده و موکلم نیز با وجود اینکه اقرار کرده که چاقو در دست وی بوده ‏است، اما تاکید کرده که دخالت فیزیکی و ذهنی به قصد عمل کشنده، از سوی وی صورت نگرفته است. ‏

رحیم احمدی کمال آبادی به گفته وکیلش در معرض اجرای حکم اعدام قرار دارد. به گفته خانواده این جوان محکوم به اعدام ‏او قرار است در ۳۰ بهمن ماه امسال اعدام شود. وکیل رحیم در نامه ای که به ریاست قوه قضائیه نوشته است، ضمن شرح ‏پرونده موکلش، نسبت به اینکه بر خلاف آیین نامه نحوه اجرای احکام اعدام وقصاص، زمان اجرای حکم نیز به وی ابلاغ ‏نشده اعتراض کرده است. ‏

سارا مقدم
روز

شهروند سنندجی در آستانه اعدام

سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان

شورش مهدی خانی که از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام عضویت در یک گروه مذهبی و بمب گذاری از محاکمه ومحارب شناخته شده با خطر اجرای حکم اعدام روبرو است .

این شهروند سنندجی که در دهم اذر ماه 1386 بازداشت شده است مدتی را در بازداشتگاه های تهران و سنندج تحمل حبس نموده،حکم اعدام وی از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب اسلامی سنندج صادر شد و با تایید این حکم از سوی دادگاه تجدید نظر و ارسال آن به شعبه 4 اجرای احکام در معرض اجرای حکم قرار گرفته است.

اجلال قوامی سخنگوی سازمان حقوق بشرکردستان با اظهار نگرانی نسبت به خطر اجرای حکم اعدام این شهروند سنندجی گفت: بعنوان یک نهاد حقوق بشری از مسئولان قضایی کشور میخواهیم که در حکم صادره تجدید نظر نمایند و پرونده نامبرده بار دیگر مورد دادرسی مجدد قرار گیرد .

وی با بیان اینکه وکلای پرونده اعاده دادرسی و اعمال ماده 18را خواستار شده اند ،افزود: با توجه به وضعیت خانوادگی این متهم امیدوارم ماده 18 در مورد وی اعمال شود.

قوامی در ادامه افزود :از ریاست قوه قضاییه خواستاریم که موجبات دادرسی مجدد را در خصوص این پرونده فراهم نمایند و همچنین از نهادهای بین المللی حقوق بشر میخواهیم که نسبت به خطراجرای این حکم بی تفاوت نباشند.

دست کم ‏350 اعدام در سال 2008‏ در ایران

سايت حقوق بشر ايران آمار اعدام شدگان سال 2008 در ايران را حدود 350 نفر اعلام کرد. اين آمار به گفته سخنگوي اين ‏سايت، بر اساس آمار منتشر شده در رسانه هاي رسمي ايران استخراج شده است. ‏

اين گزارش به اعدام‎ ‎هاي انجام شده از تاريخ يکم ژانويه 2008 تا 31دسامبر 2008 نظارت دارد و مي نويسد : اين آمار به ‏هيچ وجه تصوير دقيقي از اعدامهاي ايران ارائه نمي دهد زيرا به گفته يک مقام رسمي حکومتي در ايران، برخي از ‏اعدامها در ايران هرگز در رسانه ها انتشار نمي يابد. اين مقام رسمي در گفت و گو با خبرگزاري جمهوري اسلامي در ‏مورد اعدام يک جاسوس گفت : ما معمولا جاسوسها را اعدام نمي کنيم و اگر هم اعدام کنيم، آن را اعلام نمي کنيم. اين امر ‏نشان دهنده اين است که همواره آمارهاي اعلام شده در منابع رسمي ايران، از آمار واقعي آن کمتر است.‏

‏ منابع آماري 282 مورد از آمار گزارش شده اين تحقيق، اخبار و گزارشهاي منتشر شده در مطبوعات و سايتهاي خبري ‏رسمي ايران است و 70 مورد از اين 350 اعدام گزارش شده، مربوط به گزارشهايي است که به گفته سايت حقوق بشر ‏ايران، گرچه منابع موثق آن را تاييد کرده اند اما برخي از آنها در رسانه ها انعکاس نداشته و از اين رو همچنان در دست ‏بررسي است. ‏

به نوشته اين تحقيق آماري استان تهران با 95 اعدام، بيشترين آمار را در بين استانهاي ايران داراست. پس از آن زاهدان با ‏‏32 اعدام، اصفهان با 23 مورد، قم با 19 مورد و مشهد با 12 مورد، بيشترين رقم اعداميان را داشته اند و بقيه استانها و ‏شهرستانهاي ايران رقمهاي کمتر از ده مورد را داشته اند. ‏

در اتهام هاي منجر به اعدام، طبق آمار موضوعي ( محکوميت بر اساس اتهام)، قتل، قاچاق موارد مخدر و تجاوز بيشترين ‏اتهام ها بوده اند اما همچنين مواردي همچون محاربه، فساد اقتصادي، جاسوسي و اراذل و اوباش نيز در آمار اعدام شدگان ‏به عنوان جرايم ايشان ذکر شده است. ‏

در 282 موردي که منبع آماري آنها مطبوعات و خبرگزاري هاي ايران بوده اند، نام چهار زن به چشم مي خورد که همگي ‏در زندان اوين به دار آويخته شدند.‏

در اعدام نوجوانان نيز نام هفت نفر ديده مي شود که در شهرهاي اصفهان، شيراز، سنندج و بوشهر به دار آويخته شدند. ‏

اين سايت که در معرفي خود نوشته است که تلاش مي کند تا اخبار و اطلاعات حقوق بشري ايران را به نقل از منابع رسمي ‏و موثق داخل ايران گزارش کند، همچنين به شيوه اعدامها نيز توجه کرده است. بر اين اساس، 20 مورد از اعدام هاي ‏گزارش شده، در ملا عام، دو مورد سنگسار ( از سه مجازات سنگسار در مشهد دو مورد منجر به مرگ شد و يک مورد ‏نجات يافت) و يک مورد در زندان اصفهان ابتدا تير باران و بعد به دار آويخته شد. ‏

آخرين آمار اعلام شده در مورد اعدام هاي ساليانه در ايران توسط سازمان عفو بين الملل اعلام شد که مربوط به سال 2007 ‏بود و شامل 317 مورد مي شد. اين سازمان هنوز آمار سالانه اعدام (2008) را اعلام نکرده است.

روز
بهروز ثمره

۱۳۸۷ بهمن ۲۵, جمعه

بی خبری از سرنوشت دو بانوی هوادار آيت الله بروجردی

فعالان حقوق بشر در ایران

هفده روز از بازداشت غیر قانونی و بی خبری از سرنوشت خانم ها مریم قاسمی و زهرا عبد الله وند می گذرد.

مراجعات مکرر خانواده های این افراد به دادسرای ویژه روحانیت و زندان اوین برای دیدار و یا کسب اطلاع از سرنوشت عزیزان خود تاکنون نتیجه ای در برنداشته است . مسئولین دادسرا در پاسخ به اصرار خانواده ها، با برخوردهای تحقیرآمیز و زننده، از ارائه هرگونه توضیحی خود داری می نمایند.

مسئولان دادسرای ویژه روحانیت خانواده های این دو متهم را به دلیل پیگیری وضعیت عزیزان خود تهدید نموده است. این مرجع قضائی خانم فاطمه عبدالله وند (خواهر زهرا عبدالله وند) را که دو بار سابقه دستگیری و زندانی شدن را دارند تهدید به بازداشت نموده است.

لازم به ذکر است که دادسرای ویژه روحانیت، در روزهای اولیه، بازداشت این دو زندانی عقیدتی را انکار می نمود.

یک فعال دانشجويی به دادگاه انقلاب فراخوانده شد

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

بنابه گزارشات رسیده خانم نسیم سلطان بیگی دانشجوی رشته ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی و از دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب به شعبه 15 دادگاه انقلاب فرآخوانده شد.
خانم سلطان بیگی قرار است 3 اسفند ماه در شعبه 15 دادگاه انقلاب توسط صلواتی مورد محاکمه قرار گیرد. اتهاماتی که به او نسبت داده شده است بقرار زیر می باشد: اقدام علیه امنیت ملی/شرکت در تجمعات دانشگاه
خانم نسیم سلطان بیگی 12 آذر ماه 1386 توسط مامورین وزارت اطلاعات در یکی از خیابانهای تهران ربوده شد و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل گردید. او به مدت 55 روز در سلولهای انفرادی تحت شکنجه های شدید جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت، او در اثر اعتراضات گسترده سازمانهای حقوق بشری و مراجع بین المللی با وثیقه سنگین آزاد شد. خانم سلطان بیگی چند ترم از تحصیل محروم شده است . او همچنین در جریان تجمع اعتراضی زنان نسبت به قوانین تبعیض آمیز در تاریخ 22 خرداد 1386 دستگیر و به مدت 8 روز در سلولهای انفرادی بند 209 زندانی بود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،به محاکمه کشاندن این دانشجو که برای حقوق برابر و آزادیخواهی تلاش نموده است را محکوم می کند و خواستار خاتمه اعلام نمودن این پرونده و اعاده حیثیت از اوست. و از تمامی سازمانها حقوق بشری خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به نقض فاحش حقوق بشر در ایران است.

25 بهمن 1387 برابر با 13 فوریه 2009
وضعیت دانشجوی فوق به سازمانهای زیر گزارش گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر

زندانی سیاسی سابق به 5 سال زندان محکوم شد

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

بنابه گزارشات رسیده از بند 8 زندان گوهردشت کرج، آقای علی معزی 56 ساله از زندانیان سیاسی دهۀ 1360 در تاریخ 20 آبان ماه توسط بازجویان وزارت اطلاعات ربوده شد و به سلولها انفرادی بند 8 زندان گوهردشت کرج منتقل گردید. او از آن تاریخ تا بحال در سلولهای انفرادی این بند زندانی است .
آقای معزی روز یکشنبه 6 بهمن ماه به دادگاه انقلاب کرج منتقل گردید و توسط فردی بنام عاصف حسینی رئیس یکی از شعب دادگاه انقلاب مورد محاکمه قرار گرفت او به اتهام اینکه همسر و فرزندش در قرارگاه اشرف بسر می برند و با آنها دیدارکرده . او را به 5 سال زندان محکوم کرد که 3 سال آن تعلیقی می باشد.
آقای علی معزی روز 20 آبان ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات به منزل شخصی ایشان ربوده و پس از چندین هفته بی اطلاعی مشخص گردید که در سلولهای انفرادی بند 8 زندان گوهردشت کرج بسر می برد. این بند در کنترل بازجویان وزارت اطلاعات می باشد و شرایطی مانند بند 209 زندان اوین را دارا است.آقای معزی بیش از 3 ماه است که در سلولهای انفرادی این بند زندانی است و در طی این مدت ،خانواده او دوبار و هر بار به مدت 15 دقیقه بصورت کابینی و در حضور بازجوی وزارت اطلاعات توانسته اند با او ملاقات کند .او در طی این مدت تحت شکنجه های شدید جسمی و روحی قرار داشته .
رضا عارفی با نام مستعار حاج حسن و حاج کامیار بازجویانی هستند که در دستگیری و انتقال او به سلولهای انفرادی بند 8 زندان گوهردشت مستقیما نقش داشتند.. دفتر دو بازجوی فوق الذکر در خیابان استقلال کرج می باشد.
آقای علی معزی در دهۀ 1360 سالها در زندان بسر برد و تحت شکنجه های وحشیانه قرار گرفت که در اثر این شکنجه ها دچار ناراحتی جسمی شدیدی شدند و علیرغم اینکه سالها از دوران زندانش می گذرد هنوز از نارحتی کلیه و روده رنج می برد.
در حال حاضر تعداد زیادی از خانواده هايی که با فرزندانشان در اردوگاه اشرف در عراق ملاقت کرده اند دستگیر و در زندان بسر می برند که عبارتند از خانم زهرا اسد پور گرجی و فرزندش خانم فاطمه جوشن دیدار با فرزندش، آقایان حمید و اصغر بنازاده دیدار با فرزندانشان، آقا شیر محمد رضائی دیدار با فرزندش،هود یازرلو همراهی کردن مادرش و دیدار با خاله اش و همچنین 18 نفر از مادران و پدران سالخورده در فرودگاه تهران که قصد دیدار با فرزندانشان در قرارگاه اشرف را داشتند دستگیر و به بند 209 انتقال داده شدندو تعداد زیادی دیگری از خانواده های در زندان بسر می برند، سنین اکثر خانواده های نامبرده بین 47 تا نزدیک به 80 سال می باشد.و در شرایط بسیار بد جسمی و فشارهای طاقت فرسای زندان بسر می برند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، یورش به منازل ، به کروگان گرفتن واحکام سنگین زندان به دلیل بودن فرزندانشان در قرارگاه اشرف را محکوم می کند. و از سازمان های حقوق بشری خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به شیوه های ضد بشری علیه خانواده ها در ایران است.

25 بهمن 1387 برابر با 13 فوریه 2009
وضعیت زندانی سیاسی فوق به سازمانهای زیر گزارش گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر

گزارشی از شکنجه سه متهم امنیتی در اطلاعات سنندج

فعالان حقوق بشر در ایران

دو شهروند کرد و یک تبعه عراقی مدت 92 روز را در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج تحت شکنجه و بدرفتاری سپری نمودند، این افراد پس از انتقال به زندان همچنان از خدمات پزشکی محروم هستند.

جمشید رفیق دوست ، کاندیدای دوره هشتم مجلس از مریوان ، فوق لیسانس حسابداری ، مسئول سهام عدالت استان کردستان ، مدرس دانشگاه، حسابرس نظارت مالی سازمان امور اقتصادی و دارایی و پیمانکار پروژه های روستاهای شیان و هشمیز بنیاد مسکن یکی از سه بازداشت شده این پرونده می باشد. وی که به همراه دو متهم دیگر در تاریخ 15 آبان ماه بازداشت گردیده بود مدعی است با اعمال نفوذ یکی از رقبای انتخاباتی وی ، نامبرده مورد ضرب و شتم بلند مدت و مکرر در این بازداشتگاه قرار گرفته است. آقای رفیق دوست که مدت 92 روز را در سلول انفرادی به سر برده است به دلیل آسیب های وارده از ناحیه مفصلی پا دچار مشکل گشته است. همچنین چاپخانه هورام که متعلق به ایشان می باشد در طول زمان بازداشت ایشان پلمپ گردیده است.

دیگر متهم این پرونده "جمیل جمال سعید" اهل بخش خرمال حلبچه و تبعه عراق می باشد ، نامبرده که دارای همسری ایرانی می باشد در زمان بازداشت ساکن یکی از روستاهای مریوان بوده است .

در زمان بازداشت ، همسر ایشان به نام خانم "فراست باب" فرزند حسین بازداشت گردید . نیروهای امنیتی با نگهداری خانم باب در محلی نامتعارف و ضرب و شتم ایشان بر همسر ایشان فشارهای روانی وارد نمودند.

آقای جمال سعید ، توسط نیروهای امنیتی تهدید به تجاوز جنسی گردید و بصورت مستمر تحت بدرفتاری و شکنجه قرار گرفت بطوریکه بدن وی بوسیله آب جوش سوخته و از ناحیه کمر و مفاصل دچار ناراحتی گشته است ، این متهم در زمان بازجویی به دلیل شدت ضربات وارده دچار نارسائی کلیه گشته بود، ماموران امنیتی به دلیل وخاومت جسمی ناچار به انتقال ایشان به بیمارستان گردیدند. آقای جمال سعید مدعی است نیروهای امنیتی مبلغ دو میلیون تومان وجه نقد را نیز ار منزل ایشان ضبط نموده اند.

عبدالله مردوخی اهل مریوان دیگر متهم این پرونده می باشد که همچون سایر بازداشت شدگان مدت 92 روز را در سلول انفرادی و مستمر تحت بدرفتاری و شکنجه سپری نموده است. خانواده متهمان در طی مدت 92 روز حضور آنان در بازداشتگاه اداره اطلاعات از سرنوشت این افراد بی اطلاع بوده اند.

این سه متهم علیرغم انتقال به زندان مرکزی سنندج در تاریخ 17 بهمن ماه کماکان از رسیدگی پزشکی محروم می باشند.

لازم به ذکر است اتهامات این افراد اقدام علیه امنیت ملی از طریق جاسوسی عنوان شده است.

۱۳۸۷ دی ۲۵, چهارشنبه

با افزایش فشارها بر دانشجویان دانشگاه شیراز؛ حمداله نامجو یازدهمین بازداشت شده دانشگاه شیراز

خبرنامه امیرکبیر: حمداله نامجو یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه شیراز بازداشت شد. با بازداشت نامجو شمار بازداشت شدگان شیراز در دو هفته گذشته به ۱۱ نفر رسید. پس از بازداشت آرش روستایی و هادی الم لی در روز دوشنبه و بی خبری از وضعیت این دو دانشجو بازداشت نامجو نگرانی ها از ادامه بازداشت دانشجویان را افزایش داده است.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر با آزادی لقمان قدیری گل تپه، عبد الجلیل رضایی، کاظم رضایی و محسن زرین کمر که شنبه ۱۴ دی بازداشت شده بودند و همچنین عباس رحمتی که ۲۱ دی ماه بازداشت شده بود، روند آزادی ها نیز متوقف شده است. به گفته نزدیکان این دانشجویان آقای کریمی قاضی رسیدگی کننده به این پرونده با توجه به مسائلی (که گفته می شود تماس های انجام گرفته نهادهای امنیتی می باشد) بیان کرده اند که فعلا قرار بازداشت نامجو و روستایی و الم لی با قرار وثیقه جابجا نمی شود. همچنین قاضی از قبول قرار وثیقه ۳ دانشجوی دیگر بازداشت شده - سعید خلعتبری، عنایت تقوی و احمد کهنسال - که به همراه رحمتی قرار آن ها به قرار وثیقه تبدیل شده بود، خودداری می نماید.

همچنین تهدیدات و فشارها علیه اسماعیل جلیلوند، آلما رنجبر و یونس میرحسینی ۳ دانشجوی احضار شده دیگر افزایش یافته است. این ۳ دانشجو در اعتراض به احضار قضایی به نهاد غیر قضایی حاضر به حضور در دفتر وزارت اطلاعات نشده بودند.

با توجه به أغاز امتحانات موج احکام اجرایی دانشگاه علیه دانشجویان نیز شدت یافته است. علاوه بر ۷ حکم قطعی که دوشنبه علیه دانشجویان صادر شده بود امروز نیز احکام دیگر محرومیت از تحصیل دانشجویان صادر شده است.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر برخورد با دانشجویان دانشگاه شیراز با نزدیک شدن با انتهای ترم با احضار ۳۷ دانشجو به کمیته انضباطی شروع شد. احضارهایی که در أغاز به صدور حکم ۲۸ ترم تعلیق برای ۱۸ دانشجوی دانشگاه شیراز شده بود که به تدریج این احکام از سوی دانشگاه قطعی و اجرایی شده است. همچنین در کنار برخوردهای انضباظی، ۱۵ دانشجو در ظرف ۲ هفته به اداره اطلاعات شیراز احضار که متعاقب آن ۱۱ نفر بازداشت شده و یک دانشجو نیز پس از ارائه توضیحات آزاد شده بود. با آزادی ۵ دانشجو در ابتدای این هفته همچنان ۶ دانشجو - آرش روستایی، حمداله نامجو، هادی الم لی، سعید خلعتبری، عنایت تقوی و احمد کهنسال - در بازداشت به سر می برند.

درگیری دانشجویان با مزدوران حراست در دانشگاه بابل

خبرنامه امیرکبیر: صبح روز سه شنبه ۲۴ دی ماه و در ایام برگزاری امتحانات پایان ترم دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل بار دیگر شاهد رویداد تازه ای بود.

همان طور که پیشتر به اطلاع رسید ۴ عضو انجمن اسلامی این دانشگاه در هفته پیش به دلیل برگزاری مراسم ۱۶ آذر در این دانشگاه به کمیته انضباطی فرا خوانده شدند.انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه نیز در دفاع از این دانشجویان از روز شنبه به جمع آوری امضا برای محکوم کردن این موضوع پرداخت و همچنین نامه سرگشاده ای را علیه قربانی رییس حراست دانشگاه منتشر نمود و به افشاگری علیه او پرداخت.

در این نامه اشاره شده بود که قربانی و نیروهای امنیتی خارج از دانشگاه رییس واقعی و مافیای قدرت پشت پرده دانشگاه هستند و مسئولین دانشگاه اختیاری ندارند. در پی این اقدامات اقتدارگرایان که فکر می کردند در ایام امتحانات می توانند به راحتی برای دانشجویان احکام سنگین صادر کنند و هیچ دانشجویی در برابر آنان موضع نمی گیرد شوکه شدند و در حرکتی شتابزده خانواده محسن برزگر (دبیر فرهنگی انجمن اسلامی و یکی از دانشجویان احضار شده به کمیته انضباطی) را به اداره اطلاعات شهرستان بابل فرا خواندند و در آنجا با تهدید و ارعاب پدر و یکی دیگر از اعضای خانواده وی مبنی بر صادر شدن حکم تعلیق و بازداشت برای فرزندش از آنها خواستند که جلوی جمع آوری امضا در دانشگاه را بگیرند.

در پی این اقدام وقیحانه نیروهای امنیتی بیش از ۳۰ تن از اعضای فعال انجمن اسلامی به بخش حراست دانشگاه رفته تا نسبت به این کار او و همدستانش اعتراض کنند که وی به محض مشاهده دانشجویان به سمت اتاقش فرار کرده و درب اتاق خود را قفل نمود! نیروهای حراست نیز به محض در خطر دیدن رییس خودشان فورا به سمت دانشجویان حمله کردند که در نتیجه این درگیری چندین دانشجو و حراستی زخمی شدند و لباس بعضی از دانشجویان نیز پاره شد.

دانشجویان عصبانی بر مامورین حراست غلبه کرده و قصد شکستن درب اتاق قربانی و ورود به آنجا را داشتند که با حضور دکتر مجیدی قائم مقام دانشگاه و دکتر امینی راد معاونت فرهنگی دانشگاه در جمع دانشجویان و درخواست آنها مبنی بر مذاکره با دانشجویان معترض از این کار خودداری نمودند.

در پی این اقدام نمایندگان این دانشجویان به دفتر رییس دانشگاه دکتر شکری رفتند و با او مذاکره کردند و سایر دانشجویان تا اتمام مذاکرات که حدود ۲ ساعت به طول انجامید ناحیه حراست را محاصره کردند. دکتر شکری متعهد شد که از قربانی توضیح بخواهد و چنین اقداماتی دیگر تکرار نشود. دانشجویان پس از اتمام مذاکرات مجددا به سمت ناحیه حراست رفتند و به معاون قربانی اعلام کردند در صورتی که یک بار دیگر خانواده دانشجویی توسط اداره اطلاعات احضار شود دانشگاه برای قربانی امن نخواهد بود.

گفتنی است در دانشگاه ۳۰۰۰ نفری صنعتی نوشیروانی بابل تاکنون بیش از ۱۱۰۰ نفر از دانشجویان طومار حمایت از افراد احضار شده به کمیته انضباطی را امضا کرده اند.جمع آوری امضا همچنان ادامه دارد.

بازداشت چند تن از اهالی روستای ساروقامیش بوکان

آژانس خبری موکریان
سرویس حقوق بشر :

چند تن از اهالی روستای ساروقامیش از توابع شهر بوکان واقع در استان آذربایجان غربی ، به نام های ریبوار بیرامپور ، ، بیژن پژومان ، هژار پژومان ، اسعد دامنگیر و پیمان علیزاده ساعاتی پس از نیمه شب دو روز قبل از سوی نیروهای حکومتی بازداشت شدند.

تاکنون هیچ علت یا عللی از سوی مراجع رسمی برای بازداشت این افراد اعلام نشده است.

گفتنی است که خانواده های این افراد ،نگرانی خود را نسبت به وضعیت و سرنوشت فرزندانشان ابراز نموده اند.

قتل دانشجوی سنندجی؛ هیچ کسی پاسخگو نیست

سایت روز: یکسال پیش در چنین روزهایی،ابراهیم لطف اللهی فعال دانشجویی سنندجی، ۹ روز پس از اینکه از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد، در بازداشتگاه اطلاعات سنندج به طرز مشکوکی جان سپردو بدون اطلاع خانواده اش در گورستان بهشت محمدی سنندج دفن و قبر وی هم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی، با سیمان بتون ریزی شد.مسئولان قضایی دلیل مرگ این دانشجو را “خودکشی” اعلام کردند اما خانواده این فعال کرد مدعی شدند که فرزندشان بر اثر شکنجه به قتل رسیده است.در این ارتباط با هیوا احمدی، عضو موسس کانون دانشجویان مدافع حقوق بشر کردستان گفت و گو کرده ایم.

مرگ ابراهیم لطف اللهی اعتراضات گسترده ای را در پی داشت و صدها فعال اجتماعی در ایران، چندی بعد، با صدور بیانیه ای خواستار انجام تحقیقات مستقلی در مورد علت مرگ وی شدند.

با وجود همه اعتراضات،بازپرس پرونده با درخواست خانواده ابراهیم لطف اللهی مبنی بر نبش قبر فرزندشان و کالبد شکافی وی مخالفت کردند و عملا پیگیریهای خانواده این دانشجو راه به جایی نبرد.

در همین ارتباط کانون دانشجویان مدافع حقوق بشر کردستان با صدور بیانیه ای با اشاره به سالگرد مرگ ابراهیم لطف اللهی، از رویکرد مسئولان قضایی و امنیتی در خصوص این پرونده انتقاد کرده است.

هیوا احمدی از اعضای موسس این کانون دانشجویی در گفتگو با روز گفت: “پرونده‌ آقای لطف اللهی به‌ دلیل امتناع مقامات امنیتی استان کردستان و اصرار آنان بر پنهان ماندن زوایای مرگ مشکوک ابراهیم لطف اللهی با بن بست مواجه شده است. در واقع عملا به‌ دلیل اقداماتی که‌ پس از مرگ مشکوک ابراهیم صورت گرفت، از قبیل بتون ریزی محل دفن وی و انتشار شایعه‌ خودکشی این دانشجو از همان ابتدا مشخص بود که‌ نمی توان در روندی بی طرفانه در این پرونده‌ مواجه‌ بود”.

آقای احمدی در ادامه افزود: “هنگامی که‌ به‌ یک کمیته‌ بی طرف که‌ آن موقع مورد خواست فعالان دانشجویی و مدنی بود اجازه فعالیت ندادند راه بر انتشار هر احتمالی باز شد که‌ یکی از قوی ترین این احتمالات قتل آقای لطف اللهی بود”.

این فعال حقوق بشر همچنین مخالفت مسئولین با درخواست نبش قبر ابراهیم لطف اللهی را نشانه “ترس و وحشت از افشای حقیقت” دانست و گفت: “مرگ ابراهیم بنا بر گزارش پزشکی قانونی به‌ علت ضربه‌ای بوده‌ است که‌ به‌ سر این فعال دانشجویی هنگام بازداشت وارد آمده‌ است.اما هنگامی که‌ به‌ صورت خودسرانه‌ و بدون حضور و اطلاع خانواده‌ اقدام به‌ تشییع پیکر ابراهیم کردند، ابتدا علت مرگ، خودکشی اعلام گردید. نهایتا با گزارش پزشکی قانونی تضادها نمایان شد و بالاخره، صلاح را در پنهان کاری دیدند”.

هیوا احمدی همچنین با بیان اینکه “همه زمینه‌هایی که‌ مقدمات مرگ مشکوک ابراهیم لطف اللهی را به‌ وجود آوردند کماکان به‌ قوت خود باقی هستند”، افزود: “هم اکنون با توجه اینکه آن زمینه ها حتی تقویت هم شده اند و با دستگیری روز افزون فعالان مدنی کرد و دانشجویان ـ در حال حاضر بالغ بر ۱۵ دانشجوی کرد در زندانها هستند ـ نگرانی های ما روز به‌ روز بیشتر می شود”.

کانون دانشجویان مدافع حقوق بشر هم در همیت ارتباط در بیانیه خود نوشته اند: “کانون دانشجویان مدافع حقوق بشر در سالروز جان سپردن ابراهیم لطف اللهی، به‌ یاد می آورد که‌ شمار کثیری از دانشجویان کرد در زندانها تحت دشوارترین شرایط به‌ سر می¬برند؛ به‌ ویژه‌ دانشجوی کرد حبیب الله‌ لطیفی در حالی با حکم مرگ مواجه‌ شده‌ است که‌ هم اکنون در سلول های انفرادی اداره‌ی اطلاعات سنندج با وضعیت نامشخصی روبرو است”.

روناک صفازاده‌ با اتهامی تازه‌ از زندان به‌ دادگاه احضار شد

زنان آذرمهر کردستان: روناک صفازاده‌ عضو زندانی انجمن زنان آذرمهر کردستان و فعال کمپین یک ملیون امضا به‌ دادگاه احضار و به‌ اتهام مشارکت در اعتصاب غذای زندانیان کرد تفهیم اتهام شد.

احضار روناک صفازاده‌ به‌ دادگاه که‌ مورد تایید آقای دکتر محمد شریف و خانواده‌ی وی نیز قرار گرفته‌ است،پس از آن صورت می پذیرد که‌ در گزارشات پیشین از تغییر محل زندان هانا عبدی دیگر فعال زن از زندان همدان به‌ مشکین شهر خبر داده‌ شده‌ بود.

گفتنیست که‌ خانم فاطمه‌ گفتاری نیز پس از اتمام اعتصاب به‌ همین اتهام محاکمه‌ گردیده‌ و همچنین دهها زندانی دیگر به‌ اتهام مشارکت در اعتصاب غذای زندانیان سیاسی کرد با اقدامات تنبیهی مواجه‌ شده‌اند که‌ نمونه‌ اخیر آن تغییر مکان 54 زندانی کرد در زندان ماکو بود.در همین راستا برخی از منابع حقوق بشری هفته‌ پیش از آغاز دوباره‌ی اعتصاب در این زندان خبر داده‌اند که‌ هنوز اطلاع تازه‌ای از آن در دست نیست.

انتقال آیت الله بروجردی به بند زندانیان خطرناک

فعالان حقوق بشر در ایران

مسئولان زندان یزد با انتقال روحانی زندانی ، آیت الله بروجردی از بند نظامیان این زندان به بند زندانیان مواد مخدر که دارای شرایط محدودتری از نظر امکان تماس و همچنین امنیت کمتری می باشد ، موجبات اعتراض این زندانی عقیدتی به شرایط خود در این زندان گردیدند.

آقای بروجردی در این ارتباط، پیامی به شرح زیر مخابره نموده اند:

امروز مرا به بند دیگری منتقل کردند و با نیت آزار بیشترم، جایم را تغییر دادند، در این قسمت از زندان یزد به مشکلات جدید و جدی تری مبتلا گشته ام که از جمله سردی مکان و تضییقات ارتباطی با تلفن می باشد، هدف هیئت حاکمه دیکتاتور و زورگو از پا درآوردن مقاومت و خاموش کردن فریادم می باشد. اکنون بار دیگر از وکلایم در داخل و خارج از کشور می خواهم تا مراتب اعتراضات وسیع خود را نسبت به هدم حقوق بشر و سلب تنفس یک پیشوای مذهبی زندانی اعلام کنند و از نهادهای مدافع زندانیان و اسرا بخواهند تا حرکت رهائی بخش خود را تشدید نمایند و نیز از رسانه های جمعی جهان در رفع حصارهای سنگین و سخت من مساعدت گیرند، قطع تلفنهای من به معنای کور کردن دیده بان حقوق بشر در زندانهای قرون وسطائی دیکتاتور است، خفه کردن یک منادی آزادی و مبشر استقلال اعتقادی در بندهای نکبت بار حکومت مذهبی به مفهوم انسداد خبررسانی های پایدار و موثر در جهان معاصر می باشد.من لحظات رقت باری را سپری می کنم که نیازمند مساعدت فوری مجامع جهانی هستم.

حكومت نظامی اعلام نشده در همايونشهر

بنابه گزارشهای دریافتی پس از درگیریهای شدید مردم همایونشهر با ماموران سركوبگر نیروی انتظامی در هشتم محرم كه به كشته شدن دست کم یک نفر منجر شد، وضعیت این شهر و شهرهاى درچه و زینبیه همچنان ناآرام است و نیروهای امنیتی یک حكومت نظامی اعلام نشده را در این شهرها برقرار كرده اند.

بنابر این گزارش هم اكنون 260 نفر از دستگیر شدگان به زندان مركزی اصفهان منتقل شده اند كه تعدادی از آنها در سلولهای وزارت اطلاعات و در پادگان موسوم به ایراندوست نگهداری می شوند.

بازداشت شدگان از ساكنان همایونشهر، درچه، قهدریجان، زینبیه و مناطق داخل شهر اصفهان هستند. این افراد پس از بازجويی و شكنجه شدید در پادگان ایراندوست، به شكنجه گاههای رژیم در زندان دستگرد منتقل شده اند.